Odpowiedź na drugą interpelację pana Zdzisława Krzyżanowskiego zgłoszona na XIX Sesji Rady Powiatu w dniu 16 grudnia 2008 roku.
W odpowiedzi na pismo znak:00P.0045-10/08 z dnia 18 grudnia 2008r. dotyczące zgłoszonych interpelacji radnego Zdzisława Krzyżanowskiego, wyjaśniam:
Ad. 1 Nieprawdą jest, że w ostatnim czasie ani kiedykolwiek wcześniej miało miejsce zatrucie pokarmowe u mieszkańców Domu Pomocy Społecznej w Kurowie. Tym samym pozostałe dwa pytania zawarte w punkcie 1 interpelacji uważam za bezprzedmiotowe. Jednocześnie informuję, iż w październiku 2008 roku zostałam powiadomiona przez opiekunkę dyżurną, że u mieszkańców dps-u wystąpiła jednorazowa biegunka. W trosce o zdrowie i dobre samopoczucie naszych mieszkańców zostało wezwane pogotowie ratunkowe, które udzieliło doraźnej pomocy medycznej. Lekarz pogotowia stwierdził, że nie ma potrzeby hospitalizowania mieszkańców dps-u. Podkreślam, że wezwanie karetki pogotowia do mieszkańca, którego stan wymaga troski jest standardem, którego regularnie przestrzegam. Tak było i tym razem. Niezależnie od diagnozy medycznej, postawionej przez lekarza pogotowia, ocena stanu pacjentów należy do lekarza rodzinnego. Na moją prośbę w godzinach rannych odbyło się dodatkowe badanie lekarskie. Ponieważ w tym samym czasie dużo podobnych przypadków zachorowań było w środowisku lokalnym powiadomiłyśmy PSSE we Włocławku. PPIS we Włocławku przeprowadził badania w kierunku ustalenia przyczyn biegunki. Przeprowadzono szczegółowe badania na grupie ponad trzydziesto- osobowej (u tych mieszkańców, u których wystąpiły objawy biegunki; tych wszystkich, którzy mogli mieć z nimi styczność, personelu komórki żywieniowej i całego działu terapeutyczno- opiekuńczego- pielęgniarki, opiekunki, pokojowe). Pismem z dnia 31 października 2008 roku Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny we Włocławku, poinformował, że zachorowania zakwalifikowano jako zakażenie jelitowe o etiologii wirusowej (nieokreślone). Pragnę zauważyć, że o powyższych zdarzeniach powiadomiłam osobiście Pana Starostę i Wicestarostę.
Ad.2 Mieszkaniec, którego dotyczy interpelacja radnego przebywał w Domu Pomocy Społecznej w Kurowie od 15 kwietnia 2008 roku. Był w trakcie okresu adaptacyjnego; regularnie konsultowany przez lekarza psychiatrę i psychologa klinicznego. W okresie adaptacyjnym życie mieszkańca jest monitorowane w sposób szczególny, jest otoczony opieką całego zespołu terapeutyczno- opiekuńczego oraz pracownika pierwszego kontaktu. Był w dobrym stanie psychicznym, bez objawów psychotycznych, w nastroju wyrównanym bez myśli samobójczych albo rezygnacyjnych (co potwierdzają wpisy w historii choroby). Choroba, na którą cierpiał pacjent powoduje zmniejszenie kontroli nad zachowaniami impulsywnymi. Nie jest możliwe przewidzieć zachowania, jeżeli chory wcześniej nie zdradza takich objawów, które mogłyby sugerować skłonności do samobójstwa. Podczas rozmów z psychologiem prezentował akceptację dla swojej sytuacji życiowej, nie skarżył się na trudności. Pracownik socjalny dps-u miał regularny kontakt z rodziną mieszkańca i ona również nie sygnalizowała żadnych niepokojących symptomów, czyli myśli typu „s”. Standardem procedury przyjęcia do domu jest przeprowadzenie wywiadu środowiskowego, przeprowadzonego przez pracownika socjalnego oraz jednym z jej elementów jest ocena stanu psychofizycznego przyszłego mieszkańca i zebranie danych o historii choroby. Jeśli w trakcie wywiadu nie ukryta zostanie przez rodzinę obecność tendencji samobójczych, trudno antycypować taką próbę.
We wrześniu 2008 roku, zgodnie z obowiązującymi procedurami, na wniosek mieszkańca udzielono mu urlopu. Zaznaczam, iż nie był osobą ubezwłasnowolnioną, był w stabilnym stanie psychicznym, a więc nie było przesłanek, które uniemożliwiałyby mu uzyskanie takiego urlopu. Taki pacjent ma wszystkie prawa, które gwarantuje mu Konstytucja RP, a więc tym samym możliwości dokonywania wyborów. Z uzyskanych informacji wiem, że mieszkaniec, przebywając w domu rodzinnym popełnił samobójstwo.
Z tej racji na Domu Pomocy Społecznej w Kurowie nie ciążył żaden obowiązek w zakresie powiadamiania odpowiednich służb ani też wszczynania jakiegokolwiek postępowania wyjaśniającego. Zaznaczam, że Dom Pomocy Społecznej w Kurowie posiada procedurę postępowania personelu na okoliczność śmierci samobójczej mieszkańca na terenie domu. Śmierć nastąpiła w domu rodzinnym mieszkańca, podczas urlopu i powiadomienie prokuratury jest kompetencją rodziny.
Ad.3 W odpowiedzi na zapytanie 3 informuję, że DPS w Kurowie istnieje od 1995 roku.
W początkowej fazie funkcjonował jako Środowiskowy Dom Samopomocy dla osób z zaburzeniami psychicznymi. Siedzibą dps- u od samego początku jest budynek po byłej Szkole Podstawowej w Kurowie, przekazany w formie darowizny (wraz z lokatorami, zajmującymi poddasze) przez Wójta Gminy Baruchowo Wojewódzkiemu Zespołowi Pomocy Społecznej we Włocławku. Od dnia objęcia funkcji dyrektora zastałam taki stan faktyczny i prawny, którego najemcą jednego z lokali mieszkalnych była moja teściowa oraz jej córka z mężem. Jeden z lokatorów pan Adam Szczepański jest pracownikiem dps-u zapewniającym prawidłowe i nie zakłócone funkcjonowanie placówki od strony technicznej. Najemcy już wówczas mieli zawartą umowę najmu na czas nieokreślony. Dodatkowo przypominam, iż w owym czasie ŚDS był filią Domu Pomocy Społecznej w Rzeżewie i wszelkie decyzje dotyczące zasobu lokali mieszkalnych podejmował dyrektor Domu Pomocy Społecznej
w Rzeżewie. Od 1 stycznia 1997 roku DPS w Kurowie stał się samodzielną jednostką budżetową. Nikt w owym czasie nie przekazywał mi jakichkolwiek uprawnień w zakresie wynajmowania lokali mieszkalnych, czy też zmiany warunków umowy najmu. Do 31 grudnia 1998 roku decyzje w tych sprawach należały do kompetencji Wojewódzkiego Zespołu Pomocy Społecznej we Włocławku. Od 1 stycznia 1999 roku tj: od daty wejścia w życie reformy administracji publicznej, DPS stał się jednostką organizacyjną powiatu. Od tej daty organem uprawnionym do gospodarowania lokalami mieszkalnymi, wchodzącymi w skład mieszkaniowego zasobu Powiatu Włocławskiego był Zarząd Powiatu. Na mocy Uchwały XXXV/ 323/2002 Rady Powiatu we Włocławku z dnia 27 marca 2002 roku, w sprawie ustalenia zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Powiatu Włocławskiego, Zarząd Powiatu we Włocławku podjął uchwały upoważniające kierowników jednostek organizacyjnych do administrowania lokalami mieszkalnymi położonymi w budynkach zajmowanych przez poszczególne jednostki. Tym samym stwierdzić należy, iż decyzja w kwestii powierzenia bądź cofnięcia upoważnienia do administrowania lokalami mieszkalnymi, w odniesieniu do poszczególnych kierowników jednostek leży w gestii Zarządu Powiatu. Ponadto informuję, iż wysokość stawek lokalu mieszkalnego reguluje Uchwała nr 85/03 Zarządu Powiatu we Włocławku z dnia 23 czerwca 2003 roku w sprawie ustalenia stawek czynszu najmu lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu powiatu oraz najmu pomieszczeń lokalnych. Zgodnie z §2 pkt 1 ust. 7 dla lokali z zasobów znajdujących się na teranie Gminy Baruchowo- 3,00 zł./m2
Ad. 4 W odpowiedzi na zapytanie 4, informuję, że w Domu Pomocy Społecznej w Kurowie pielęgniarki nigdy nie były i nie są zatrudniane na etatach opiekunek. Dom dla osób przewlekle psychicznie chorych działa w oparciu o ustawę o pomocy społecznej i ustawę o ochronie zdrowia psychicznego. Rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie psychiatrycznych świadczeń zdrowotnych w domach pomocy społecznej i środowiskowych domach samopomocy wskazuje na zapewnienie psychiatrycznej opieki zdrowotnej, rehabilitacji leczniczej, socjoterapii i psychoterapii oraz opieki pielęgniarskiej. W celu realizacji tych zadań dom zatrudnia lekarza psychiatrę, psychologa, terapeutów zajęciowych i pielęgniarki. Dotychczas obowiązujące akty prawne nakładają na domy pomocy społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych wymóg zatrudniania kadry medycznej.
W obliczu istniejących interpretacji prawnych dotyczących świadczenia usług medycznych w domach pomocy Stowarzyszenie Organizatorów i Menadżerów Pomocy Społecznej, na konferencji ogólnokrajowej wypracowało i skierowało do Ministra Pracy i Polityki Społecznej oraz Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia stanowisko wykazujące sprzeczne zapisy, jakie istnieją w prawie powszechnie obowiązującym; a w szczególności:
1. sprzeczność pomiędzy ustawą o zakładach opieki zdrowotnej a ustawą o pomocy społecznej i jej aktem wykonawczym- rozporządzeniem w sprawie dpsów. Ustawowe zadania dps-u w świetle ustawy o zoz-ach są świadczeniami medycznymi.
2. rozporządzenie określające standardy dps-ów jednoznacznie stanowi o zespołach terapeutyczno- opiekuńczych a tym samym świadczeniu tego typu usług przez wykwalifikowanych pracowników do tego celu przygotowanych.
3. ustawa o pomocy społecznej art. 58. 4 dopuszcza finansowanie przez dps usług pielęgnacyjnych.
4. w myśl art. 68.1 opieka w dps nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi, lub w podeszłym wieku winna być zapewniona całodobowo.
5. obecnie obowiązujące akty prawne nakładają na dps wymóg zatrudniania kadry medycznej i świadczenia usług medycznych.
6. nakaz zatrudniania w niektórych typach domów lekarza, psychologów, terapeutów zajęciowych i pielęgniarek w celu zapewnienia należytych świadczeń zgodnie z rozporządzeniem Ministra Opieki Społecznej z dnia 11.12.1995 roku w sprawie psychiatrycznych świadczeń zdrowotnych w domach pomocy społecznej i w środowiskowych domach samopomocy. Dotyczy to również świadczenia rehabilitacji leczniczej.
Analizując akty prawa obowiązującego, pozostającego w sprzeczności z ustawą pomocy społecznej oczekujemy pilnego podjęcia prac legislacyjnych a przede wszystkim dostosowania do rzeczywistych potrzeb zdrowotnych mieszkańców i potraktowania osób świadczących na ich rzecz jako niezbędną. Oczekujemy, że efektem porozumienia stron- Ministerstwa Zdrowia, Ministerstwa Polityki Społecznej oraz Narodowego Funduszu Zdrowia będzie stworzenie aktu prawnego umożliwiającego domom pomocy zawieranie kontraktów z NFZ na świadczenia dla mieszkańców tych domów. Biorąc pod uwagę analizę aktów prawnych wnosimy o wypracowanie nowych rozwiązań systemowych dla tej grupy świadczeń i stworzenie regulacji prawnych dostosowanych do rzeczywistych potrzeb zdrowotnych realizowanych przez pielęgniarki domów pomocy społecznej.
Starosta Włocławski
Jan Ambrożewicz
Wytworzył: Starosta Włocławski (2 stycznia 2009)
Opublikował: Katarzyna Dąbrowska - Czerwińska (19 lutego 2009, 12:10:12)
Ostatnia zmiana: brak zmian
Liczba odsłon: 1274